سپر دفاع موشکی آمریکا؛ گامی به سوی جهان تک قطبی

همواره در تاریخ ایالات متحده آمریکا شاهد پیگیری سیاست خارجی مستمر این کشوربا توجه به عواملی چون : چینه بندی قدرت در نظام جهانی، جایگاه جهانی ایالات متحده،شرایط داخلی و راهبردهای تصمیم گیرندگان این کشور می باشیم . با روی کار آمدن نومحافظه کاران در هزاره سوم میلادی، جهان شاهد پیگیری سیاست های به شدت متفاوت ازجانب دولتمردان این کشور متناسب با موقعیت منحصر به فرد ایالات متحده و منافع تعریفیتوسط این نحله ی فکری می باشیم . یکی از مهمترین این سیاست ها که از بدو ورود نومحافظه کاران مصرانه مطرح و لزوم پیگیری آن در دستور کار سیاست خارجی آمریکا واقعگردید، اقدام عملی جهت استقرار سامانه دفاع موشکی این کشور می باشد . آنان همواره بهدنبال دست اندازی به دلیل قانع کننده و منطقی بوده تا اقدام خود مبنی بر استقرار این طراحرا در داخل و خارج ایالات متحده مشروع جلوه دهند تا اینکه حوادث 11 سپتامبر این فرصترا در اختیار آنان گذارد تا به طور مجدانه اقدامات لازم را به عمل آورند . لذا آنان در ابتداشروع به برطرف کردن موانع موجود همچون کناره گیری از پیمان آی . بی . ام، مذاکرات غیرعلنی و مخفیانه با دول اروپایی انگلستان، جمهوری چک و لهستان، علنی کردن تصمیمات ومذاکرات خود و در نهایت اقدام به بررسی های فنی و اختصاص دادن بودجه لازم جهتاستقرار این سامانه کردند . ایالات متحده هدف خود را از پیگیری این طرح مقابله باتهدیدات پیش رو از جانب دولت های سرکش همچون کره شمالی و ایران بیان کرده است .اما با توجه به کارایی تهاجمی ـ دفاعی این سامانه و تحت نفوذ قرار گرفتن اروپا و منطقهآسیا ـ پاسیفیک و استقرار آن در موقعیت جغرافیایی شرق اروپا هدف امریکا را می توانهمانا تثبیت هژمونی خود و کنترل همه جانبه روسیه، چین و اتحادیه اروپایی در راستای تکقطبی کردن جهان دانست